Poezja Saski SWF Woke

I od pierwszego dnia w oczy się wpatrywać

Bez żadnego sensu 

I powoli pozbywać się kontroli

Zbyt powszechnie, w złości

Z nastawieniem bardziej na nie niż tak

Tracić resztki świadomości i stabilność zamienić w szał

A i tak, tak bardzo bym chciał byś się jej pozbyła.

I gdybyś choć przez chwilę była niemiła!

Nie wiem czy mogę do tego dopuścić

Nie wiem czy mogę sobie na to pozwolić

A jeśli nie mogę 

Jak radzić sobie z tym że nigdy nie będę Cię miał?

SWF Woke

Nigdy - chyba, nie wykorzystam faktu, 

Że czuję się jak prawdziwy artysta.

Chodzę, a raczej unoszę się - machając stopami

Kilkanaście centymetrów ponad chodnikami.

I powinienem być dumny.

Bo dumni bywają na ogół, Ci

Co mają siłę iść

Za zwrócone życie podziękować Bogu.

A Ja - Panie

Niechaj mieszkam w tym gnieździe ojczystem 

A Ty daj mi spokój!

I pojęcie mgliste. 

Bo widzę, że choćbym mówił językami ludzi i aniołów

Miłości bym nie miał!

Patrzę i szydzę.

SWF Woke. 13.03.2018.

Nie mogę się skupić 

I w głowie mam mętlik 

Myśląc o mieście, za którym nikt nie tęskni 

Jest tu kino, są parki

Nie jest bardzo niebezpieczne

Jest za to niepotrzebne, daremne i zbyteczne

Niby nie jest nam tu źle 

I niczego się nie obawiam 

Ale mam ochotę wyjechać

- Nawet dzisiaj - 

Choćby kurwa do Wrocławia. 

SWF Woke. 6.10.2017

(...) Ciekawe co byś powiedziała.
Wydaje mi się, że cofając się trzeba byłoby uważać na pięty.
Kolejny raz zamiast do przodu
Bardzo w moim stylu.

Miałem czas, żeby przekolorować to sobie wiele razy
Wyciągnąłem wiele cennych wniosków
Jestem strasznie senny w środy
Trzeba kiedyś zmądrzeć
Dorosnąć.

Nic bym nie zmienił!

SWF Woke. 05.02.2020

Jak się taki notes otwiera, 

a notesy otwierać wypada.

Chciałoby się patrzeć na coś wzniosłego

Kawałek siebie zapisany na dużo za małych karteczkach 

I pisząc te pierwsze słowa 

Trzeba prosić - NIE - Błagać

Żeby ten wspomniany uprzednio notesik 

Zapisać do końca. 

SWF Woke.  4.10.2017